[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zapewniający redundancję danych wystarczającą do zabezpieczenia ciągłości pracy systemu w wypadku awarii
jednego z dysków. Nie jest to może definicja specjalnie ścisła, ale zupełnie wystarczająca w przypadku najczęściej
spotykanych macierzy pracujących w systemie RAID3-RAID5 (zbieżność numerów z liczbą dysków jest zupełnie
przypadkowa... poziomy RAID – Redundant Array of Inexpensive Disks – odnoszą się do różnych algorytmów
zapewniających nadmiarowość danych i związaną z tym odporność na awarie). Gwoli ścisłości, tzw. dyski
lustrzane są najprostszą realizacją macierzy w systemie RAID1. Realizacje macierzy w świecie serwerów PC (w
komputerach końcowych są stosowane raczej rzadko) można podzielić na trzy rodzaje: sprzętowe, programowe i
autonomiczne. W pierwszym przypadku, wszystkie funkcje sterowania macierzą, kontrolę rozmieszczenia
poszczególnych fragmentów danych i obliczanie odpowiednich sum kontrolnych realizowane są przez
„inteligentny”, dedykowany kontroler dyskowy, który również pamięta szczegóły konfiguracji sprzętowej – np.
przyporządkowanie poszczególnych dysków do macierzy (przykładem są np. macierze Mylexa, dostępne również
jako OEM u nawet najbardziej markowych producentów sprzętu komputerowego). W przypadku macierzy
programowych, cała „inteligencja” podsystemu mieści się w driverze właściwym dla danego systemu operacyjnego,
podczas gdy sam sterownik może być niemal dowolny (np. „zwykłe” SCSI-2 Adapteca) – w tym systemie macierze
realizuje np. Micropolis. Macierze autonomiczne (zwane niekiedy SCSI-TO-SCSI) są realizowane całkowicie
zewnętrznie w stosunku do komputera, „inteligencja” jest wbudowana w specjalny moduł sterujący, natomiast
całość jest podłączana do zwykłego kontrolera SCSI i widziana jako pojedynczy dysk logiczny.
PARAMETRY
Parametry (wprowadzenie)
Podstawowe parametry dysku sztywnego są takie same, jak dla każdego innego rodzaju pamięci. Jest to
pojemność, czas dostępu do danych oraz szybkość ich odczytu i zapisu. Do parametrów podstawowych dochodzi
szereg parametrów i informacji szczegółowych, pozwalających na precyzyjne określenie zarówno przeznaczenia
dysku, jak i jego zachowania w konkretnych warunkach eksploatacji. Podstawowym „handlowym”, najbardziej
eksponowanym parametrem dysku jest, poza pojemnością, czas dostępu do danych. Czas dostępu to czas
pozycjonowania głowic plus średnio pół obrotu dysku (bo zawsze jest możliwa sytuacja, gdy poszukiwany sektor
znalazł się pod głowicą, zanim była gotowa do odczytu), zatem na czas dostępu wpływa zarówno sprawność
mechanizmu pozycjonowania głowic, jak i prędkość obrotowa dysku. Typowy średni czas pozycjonowania głowic to
3-6 ms, a pół obrotu dysku, wykonującego np. 7200 obr./min to około 4 ms – razem, dodając jeszcze czas
przełączania głowic, uzyskujemy 8-11 ms. Czas dostępu jest szczególnie ważny w obsłudze baz danych, gdzie
występuje często bezpośrednie adresowanie danych plikowych. Ale użytkowo najważniejszym z parametrów dysku
jest tzw. transfer wewnętrzny, czyli szybkość bezpośredniego odczytu i zapisu danych. Dlaczego najważniejszym?
Rozważmy następujący, bardzo uproszczony, przykład: zadanie polegające na odczytaniu 20 plików po 100 kB
[ Pobierz całość w formacie PDF ]