Brenden Laila Hannah 03 Wizje

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

działanie samogonu J�rna, wiedziała, że jest mocny, ale uznała, że jeden kieliszek jej nie zaszkodzi.
Zdecydowała, że zostanie, dopóki go nie wypije, a pózniej wróci do krewnych.
- �shild to prawdziwy skarb - pochwalił ją J�rn. - Jest bardzo zręczna i starannie zwija
srebrne druciki. Kobiece dłonie są wprost stworzone do takiej roboty. Sprzedaż w tym roku będzie
o wiele lepsza niż kiedykolwiek. Ludzie zaczęli mówić o jej wyrobach i teraz dostajemy więcej za-
mówień. Od chętnych z bliska i z daleka.
- Przestań! - przerwała mu zawstydzona. - Przecież wcale tak nie jest. To ciebie znają ludzie
i wiedzą, co potrafisz. Moje prace kupują przy okazji.
- Dość jest kobiet, które nic nie potrafią! Nie musisz być taka skromna. Naprawdę świetnie
ci idzie.
- Czy w innych rzeczach też jesteś taka dobra? - P�l uśmiechnął się obleśnie i obaj
mężczyzni wybuchnęli nieprzyjemnym śmiechem.
�shild upiła łyk z kieliszka. Chciała stąd odejść jak najszybciej. Mogła wypić wszystko na
raz i wrócić do siebie; zapowiadał się prawdziwie męski wieczór.
- Tak, dobrze się urządziliśmy. - J�rn puścił oko do �shild, mając na myśli zaplanowany
ślub.
- A czy złotnikom z Valdres nie zrobiłaby dobrze krótka podróż? - P�l uśmiechnął się
tajemniczo i wytarł rękawem usta. - Widziałem piękne wyroby ze srebra pochodzące z Francji i
Niemiec. Taka podróż to dopiero byłby ślubny podarek!
�shild starała się sobie tłumaczyć, że to tylko bełkot podpitego człowieka, ale zaciekawiła
się. Może naprawdę mogłaby wyjechać do innych krajów i tam poznać nowe techniki zdobnicze?
Czy kiedykolwiek stać ją będzie na taki wyjazd? Podniosła wzrok. P�l wciąż miał w oczach jakiś
chytry błysk, nie wiedziała, czy mówi poważnie.
- No, zobaczymy. Mam dobre kontakty z ludzmi pływającymi na wielkich żaglowcach.
Znam też wielu kupców z Christianii. To może się udać. - Intensywnie wpatrując się w �shild,
spytał: - No jak, chciałabyś wyjechać? Na przykład do Niemiec?
�shild zaczerwieniła się. Czuła, że P�l zna jej myśli, kiwnęła głową w odpowiedzi.
- Och tak, chciałabym poznać złotników, którzy mają inne tradycje. To na pewno byłoby
ciekawe.
Ciężką dłonią potarła oczy. Od gorąca panującego w izbie poczuła się zmęczona i nagle
ogarnęła ją senność. Postanowiła, że musi już stąd wyjść.
- �shild, nie rób nam tego! Zostań jeszcze trochę. Zrób to dla mnie! - J�rn uścisnął jej dłoń,
a potem objął i pogładził po plecach. - Chyba mi wierzysz? Zrobię wszystko, żebyś się dobrze u
mnie czuła. Posiedz jeszcze chwilę!
Dotyk dłoni J�rna trochę ją uspokoił. Dobrze było stać tak z głową przytuloną do jego
piersi. Zamknęła oczy, czując, że morzy ją sen, a ciało przestaje jej słuchać.
- Tak, tak, zostań jeszcze. - Głos P�la docierał do niej jakby z daleka. - Przyda nam się
kobiece towarzystwo.
Fałszywy ton, który nagle dostrzegła, nie wróżył nic dobrego. �shild otworzyła oczy.
Wiedziała, że musi stąd wyjść, zanim będzie za pózno.
- Nie, muszę iść. yle się czuję. Taka jestem śpiąca. Sama słyszała, że mówi niewyraznie.
Miała wrażenie, że mąci jej się w głowie. Marzyła tylko, by położyć się do łóżka. Namowy
mężczyzn, by jeszcze została, obudziły w niej lęk.
- Już mnie nie kochasz? - spytał J�rn z udawanym smutkiem. - Jeśli ważne jest dla ciebie to,
czego cię nauczyłem, to zostaniesz chociaż przez chwilę.
- Wieczór jeszcze wczesny - mruknął P�l. Zadbamy o to, żebyś się wyspała.
�shild zadrżała i przesunęła się w stronę drzwi.
- Nie, nie, dzisiaj już nie. Muszę iść.
Sama nie wiedziała jak włożyła kaftan, zawiązała na głowie chustkę i wymknęła się w
mrok. Czuła, że J�rn i P�l obserwują ją z progu, mimo to chwiejnym krokiem ruszyła w stronę
zagrody krewniaków. Liczyła, że zdoła wejść do swojego pokoiku niezauważona, bo ledwie
trzymała się na nogach. Była śmiertelnie zmęczona i nie mogłaby prowadzić jakiejkolwiek
rozmowy.
Chwilę pózniej leżała we własnym łóżku, z wrażeniem, że głowa całkiem zapada jej się w
poduszkę. Powieki ciążyły jak ołów, a ściany wokół wirowały. Co się dzieje? Dlaczego tak się
czuje? Czy to wódka tak na nią podziałała? Przecież już wcześniej piła samogon J�rna i nigdy tak [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Search

Odnośniki